Kwiaty polne nr 2

W porannym blasku dnia, świat tonie w delikatnym welonie mgły, który leniwie unosi się nad rozległymi polami.
Gdzieś w oddali majaczą niewyraźne kontury drzew, jakby malowane miękkimi pociągnięciami pędzla, stapiające się z niebem.
Tuż przed nami rozkwitła łąka pełna dzikich kwiatów – ich intensywne kolory zdają się śpiewać pieśń natury, niosąc ze sobą aromat wolności.
Czerwone, pomarańczowe i białe płatki migoczą w słońcu, tworząc harmonię z soczystą zielenią traw.
Cisza tego miejsca mówi więcej niż tysiąc słów, a każdy oddech zdaje się wypełniać serce spokojem i marzeniami o nieskończoności.